Zespół cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka jest coraz częściej zgłaszaną przyczyną długotrwałych silnych bólów skutecznie utrudniających normalne funkcjonowanie. 

Ból powodowany zespołem cieśni nadgarstka zlokalizowany jest w obrębie nadgarstka i niekiedy chory może odczuwać promieniowanie bólu do przedramienia. Innymi objawami charakterystycznymi dla zespołu cieśni nadgarstka jest mrowienie oraz wyraźne osłabienie chwytliwości dłoni. W niektórych przypadkach choroba może utrudniać lub wręcz uniemożliwiać zaciśnięcie dłoni, a nawet utrzymanie w niej przedmiotów. 

Winowajcą zespołu cieśni nadgarstka jest często reumatoidalne zapalenie stawów, ale także długotrwała praca w pozycji właściwej dla operowania myszą komputerową.Z tego powodu szczególnie narażonymi na występowanie schorzenia są m. in. informatycy i sekretarki, u których zespół ma de facto postać choroby zawodowej. Przyczyn tego schorzenia upatruje się także w urazach okolic nadgarstka, infekcjach oraz zaburzeniach natury metabolicznej.Bezpośrednim powodem dolegliwości w przebiegu choroby jest długotrwały ucisk nerwu pośrodkowego, wskutek czego dochodzi do obrzęku i nasilenia dokuczliwości objawów. Często rzutuje to również na kondycję paznokci oraz skóry dłoni, które narażone są na przebarwienia i głębokie zmiany fakturalne.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka odbywa się zarówno z użyciem metod farmakologicznych, jak i fizjoterapeutycznych, przy czym coraz większą popularność zyskuje dekompresja kanału nadgarstka - metoda chirurgiczna, która najszybciej przynosi rezultaty i wykazuje najwyższą efektywność. Wskazaniem do zabiegu jest zaawansowana postać choroby i wysoka dokuczliwość towarzyszących jej objawów utrudniająca zarówno wykonywanie pracy zawodowej, jak i życie codzienne.

Istotą zabiegu dekompresji kanału nadgarstka jest zwiększenie jego wymiarów poprzez obniżenie napięcia więzadła poprzecznego i jego powięziowych przedłużeń.

Warunkiem przeprowadzenia zabiegu jest pozytywna kwalifikacja lekarska. Przeciwwskazaniem do dekompresji jest zły ogólny stan zdrowia, infekcje, choroby przewlekłe serca i płuc, a także obniżona krzepliwość krwi. Problematyczne będzie również dopuszczenie pacjenta, który wykazuje nadwrażliwość na środki znieczulające stosowane w przebiegu operacji.

Zabieg wykonywany jest z reguły w znieczuleniu miejscowym. Pierwszym etapem operacji jest wykonanie nacięć na dłoni wzdłuż tzw. linii życia. W następnej kolejności przecinane jest więzadło poprzeczne wraz z blaszkami powięzi. Celem procedury jest uwidocznienie całego nerwu pośrodkowego i uwolnienie wszystkich zrostów.

Ważnym osiągnięciem tej metody leczniczej jest najczęściej natychmiastowe ustąpienie dolegliwości bólowych wywołanych zespołem cieśni nadgarstka.Pozostałe objawy ustępują jednak z reguły po kilku lub kilkunastu miesiącach. Pożądaną praktyką jest wspieranie rekonwalescencji zabiegami fizjoterapeutycznymi, które przyspieszają proces regeneracji uciśniętego nerwu.

Hospitalizacja po zabiegu dekompresji kanału nadgarstka nie jest wymagana. Już w pierwszej dobie po zabiegu dłoń wyprostowuje się przy użyciu bandaży elastycznych, a dwie doby później dozwolone jest wykonywanie łagodnych ruchów. Po dziesięciu dniach od operacji pacjentowi zdejmowane są szwy. Po zabiegu konieczne jest zachowanie szczególnej higieny w obrębie pola operacyjnego, co pozwoli zminimalizować ryzyko infekcji. Zaleca się także ograniczenie palenia tytoniu oraz powstrzymanie się od przyjmowania farmaceutyków z udziałem kwasu acetylosalicylowego. 

Zabieg dekompresji kanału nadgarstka, jak każdy zabieg chirurgiczny niesie za sobą pewne prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań, do których zaliczają się przede wszystkim zakażenia lub krwawienia z rany operacyjnej, bliznowacenie, a także obrzęk operowanych okolic. W skrajnych przypadkach może dojść do uszkodzenia nerwu pośrodkowego. 

Średni koszt - Cena -  zabiegu dekompresji kanału nadgarstka mieści się w granicach 1000-1500PLN.

ZESPÓŁ CIEŚNI NADGARSTKA